Assepoester op 75: The Princess and Glass Slippers die Disney hebben gered

Net zoals de droom van Assepoester om middernacht zou eindigen, werd het Walt Disney -bedrijf geconfronteerd met zijn eigen financiële crisis in 1947, belast met een schuld van $ 4 miljoen van de underperformance van films zoals Pinocchio, Fantasia en Bambi, grotendeels vanwege de Tweede Wereldoorlog. Toch waren het de geliefde prinses en haar iconische glazen slippers die Disney uiteindelijk redden van een vroegtijdige einde aan de nalatenschap van de animatie.

Terwijl Assepoester zijn 75e verjaardag van zijn brede release op 4 maart viert, zijn we bezig met Disney Insiders die inspiratie blijven putten uit dit tijdloze verhaal over transformatie van vodden naar rijkdom. Dit verhaal loopt niet alleen parallel met de eigen reis van Walt Disney, maar bood ook een baken van hoop voor het bedrijf en een wereld in herstel, en verlangde naar iets om in opnieuw te geloven.

Om de betekenis van Assepoester te begrijpen, moeten we Disney's Fairy Godmother -moment in 1937 opnieuw bezoeken met Sneeuwwitje en de zeven dwergen. Het succes, de meest winstgevende film totdat Gone With the Wind het overtrof, stelde Disney in staat om zijn Burbank-studio te vestigen en een pad van functie-langdurige animatiefilms te beginnen.

De volgende films van Disney stonden echter voor uitdagingen. Pinocchio, uitgebracht in 1940 met een budget van $ 2,6 miljoen, verloor uiteindelijk ongeveer $ 1 miljoen ondanks zijn kritiek en Academy Awards. Evenzo presteerden Fantasia en Bambi achter, wat bijdroeg aan de groeiende schulden van de studio. Het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939, met Duitsland's invasie van Polen, speelde een belangrijke rol in deze financiële strijd.

"Disney's Europese markten opgedroogd tijdens de oorlog, en de films werden daar niet getoond, dus releases zoals Pinocchio en Bambi deden het niet goed," legde Eric Goldberg, co-directeur van Pocahontas en leadanimator op het genie van Aladdin. "De studio kreeg vervolgens de opdracht van de Amerikaanse regering om training en propagandafilms te produceren. Gedurende de jaren 1940 verschoof Disney naar het maken van 'pakketfilms' zoals Make Make Music en Melody Time, die collecties van korte tekenfilms waren in plaats van samenhangende verhalen."

Deze pakketfilms, waaronder Saludos Amigos en de drie caballeros, maakten deel uit van het beleid van de VS om het nazisme in Zuid -Amerika tegen te gaan. Terwijl ze erin slaagden om zelfs te breken en de schuld van de studio enigszins te verminderen, vertraagden ze de terugkeer van Disney naar verhalen met een functie.

Walt Disney uitte zijn vastberadenheid om terug te keren naar speelfilms in 1956, zoals gedocumenteerd in The Animated Man: A Life of Walt Disney van Michael Barrier. Geconfronteerd met de mogelijkheid om zijn aandelen te verkopen en het bedrijf te verlaten, kozen Walt en zijn broer Roy ervoor om een ​​risico te nemen op wat Disney's eerste grote animatiefunctie zou worden sinds Bambi in 1942. Het succes van deze film was cruciaal voor het overleven van Disney's Animation Studio.

"Op dit moment waren Alice in Wonderland, Peter Pan en Assepoester allemaal in ontwikkeling, maar Assepoester werd gekozen toen het het succes van Sneeuwwitje weerspiegelde," zei Tori Cranner, manager van Art Collections bij Walt Disney Animation Research Library. "Walt erkende dat naoorlogse Amerika hoop en vreugde nodig had, die Assepoester op een manier bood die andere films zoals Pinocchio niet deden. De wereld had het idee nodig dat we uit de as kunnen opstaan ​​en iets moois kunnen ervaren."

Assepoester en Disney's Rags to Riches Tale

Walt Disney's connectie met Assepoester dateert uit 1922 toen hij een Assepoester-short creëerde tijdens zijn tijd in Laugh-O-Gram Studios. Dit vroege werk, gebaseerd op de 1697 -versie van het verhaal van Charles Perrault, weerspiegelde een verhaal van goed versus kwaad, ware liefde en de kracht van dromen, thema's die diep resoneerden met Walt.

"Sneeuwwitje was een vriendelijk en eenvoudig meisje dat in wensen geloofde en wachtte op haar prins charmante, maar Assepoester was praktischer," merkte Walt Disney op in een speciale dvd -functie, Assepoester: het maken van een meesterwerk. "Ze geloofde in dromen, maar ze ondernam ook actie om ze te bereiken en ging zelf naar het paleis om haar prins te vinden."

De veerkracht en proactieve aard van Assepoester, ondanks haar ontberingen, weerspiegelde Walt's eigen reis van bescheiden begin door talloze falen naar succes gedreven door een niet -aflatende droom en werkethiek. Dit verhaal bleef bij Walt, wat leidde tot pogingen om het nieuw leven in te blazen als een dwaze symfonie short in 1933, die uiteindelijk evolueerde naar een speelfilm in 1950.

Disney's vermogen om deze klassieke verhalen te transformeren in universeel aantrekkelijke verhalen was de sleutel tot het succes van Assepoester. "Disney nam deze eeuwenoude sprookjes en duwde ze met zijn unieke aanraking, waardoor ze aantrekkelijker en tijdlooser werden," merkte Goldberg op. "De originele verhalen waren vaak grimmige waarschuwende verhalen, maar Disney maakte ze aangenaam voor alle publiek."

Assepoester's dierenvrienden, waaronder Jaq, Gus en The Birds, voegden humor en warmte toe aan haar verhaal, waardoor het publiek op een dieper niveau contact kon maken met haar personage. De Fairy Godmother, opnieuw bedacht als een herkenbare, stuntelige figuur van animator Milt Kahl, bracht de film verder bij kijkers. De iconische transformatiescène, waar Assepoester's geloof in zichzelf en haar droom culmineert in een magische nacht, blijft een hoogtepunt van Disney's erfenis.

De animatie van de kledingtransformatie van Assepoester, gecrediteerd als de favoriet van Walt, werd zorgvuldig vervaardigd door Disney -legendes Marc Davis en George Rowley. "Elke schittering was met de hand getekend en geverfd, en er is een perfect moment van pauze voordat de jurk verandert, wat bijdraagt ​​aan de magie van de scène," enthousiast Cranner.

De toevoeging van de brekende glazen slipper aan het einde van de film benadrukte het bureau en de kracht van Assepoester, zoals opgemerkt door Goldberg: "Assepoester is niet alleen een passief personage; ze is vindingrijk en in controle en presenteert de andere slipper als een oplossing."

Assepoester ging in première in Boston op 15 februari 1950, en de brede release op 4 maart was een daverend succes, met een budget van $ 7 miljoen met een budget van $ 2,2 miljoen. Het werd de zesde hoogste winstfilm van 1950 en ontving drie Academy Award-nominaties, die Disney's triomfantelijke terugkeer naar verhalende speelfilms aangeeft.

"Assepoester's release werd met kritieke toejuiching ontvangen, waardoor Disney's terugkeer naar vorm was gemarkeerd," zei Goldberg. "Het revitaliseerde de studio, die de weg vrijmaakte voor toekomstige klassiekers zoals Peter Pan, Lady and the Tramp en Sleeping Beauty."

75 jaar later leeft Assepoester's Magic voort

Tegenwoordig blijft de invloed van Assepoester resoneren in Disney en daarbuiten. Haar iconische kasteel siert de ingangen van Disney -parken wereldwijd, en haar nalatenschap is duidelijk in moderne Disney -films, zoals de Dress Transformation Scene in Frozen, geanimeerd door Becky Bresee.

"De impact van Assepoester is te zien in de schittering en effecten van Elsa's kledingtransformatie," deelde Bresee. "We eren de erfenis van Assepoester en andere klassieke films in ons werk."

De bijdragen van Disney's negen oude mannen en Mary Blair aan Assepoester's onderscheidende stijl en karakterontwikkeling zijn ook opmerkelijk. Zoals Eric Goldberg toepasselijk samenvatte, "is de blijvende boodschap van Assepoester er een van hoop en doorzettingsvermogen en herinnert ons eraan dat dromen kunnen uitkomen, ongeacht het tijdperk."