Ridley Scott's Lost Dune Script ontdekt: fans waarschijnlijk ongelukkig

Deze week is de 40e verjaardag van de aanpassing van David Lynch van *Dune *, een film die aanvankelijk aan de kassa met slechts $ 40 miljoen flopte, maar sindsdien een toegewijde cultus volgde in de afgelopen vier decennia. Uitgebracht op 14 december 1984, biedt Lynch's * Dune * een schril contrast met Denis Villeneuve's recente, veelgeprezen tweedelige aanpassing van de iconische roman van Frank Herbert. David Lynch, een regisseur die bekend staat om zijn excentrieke stijl, nam het project over in mei 1981 na Ridley Scott, die net succes had bereikt met *Alien *en later *Blade Runner *en *Gladiator *zou regisseren, verliet het project.

Tot voor kort was er weinig bekend over de visie van Ridley Scott voor *Dune *. Dankzij de inspanningen van TD Nguyen , een script van 133 pagina's van oktober 1980, werd echter geschreven door Rudy Wurlitzer (bekend om *tweebanen Blacktop *en *Walker *), werd opgenomen in de Coleman Luck Archives op Wheaton College. Dit ontwerp, gedeeld met deze auteur, biedt een fascinerende blik op wat had kunnen zijn.

Toen Ridley Scott zich bij het project voegde na het succes van * Alien * in 1979, had Frank Herbert al een lang, trouwe scenario gemaakt dat volgens Wired and Inverse , onfeilbaar vanwege de reikwijdte. Scott selecteerde een paar scènes uit het script van Herbert, maar nam Wurlitzer in dienst voor een volledige revisie. Dit nieuwe script, ontwikkeld in Pinewood Studios, was bedoeld als het eerste deel van een tweedelige film, net als de latere versies van Herbert en Villeneuve.

Rudy Wurlitzer sprak over de uitdagingen van het aanpassen van * Dune * In een interview uit 1984 met Prevue Magazine: "De * Dune * -aanpassing was een van de moeilijkste banen die ik ooit heb gedaan. Het kostte meer tijd om het in een werkschema te schrijven dan het laatste script te schrijven. Ridley Scott, die nadenkt over dit script in een interview uit 2021 met de totale film , verklaarde: "We hebben een script gedaan en het script is behoorlijk verdomd goed."

Ondanks de kwaliteit ervan leidden verschillende factoren tot de ondergang van het project, waaronder de emotionele toestand van Scott na de dood van zijn broer Frank, terughoudendheid om in Mexico te filmen, zoals aangedrongen op producent Dino de Laurentiis, een budget van meer dan $ 50 miljoen, en de allure van het * Blade Runner * -project. Bovendien merkte Universal Pictures Executive Thom Mount, zoals gedocumenteerd in het boek van deze auteur A Masterpiece in Malray - David Lynch's Dune , op dat Wurlitzer's script "geen unaniem, gloeiend enthousiasme ontving."

Was de aanpassing van Wurlitzer te donker, gewelddadig of politiek geladen voor een commerciële blockbuster? Of was het een slechte filmische uitvoering van het uitgebreide verhaal van Herbert? Lezers kunnen onze gedetailleerde analyse van het script onderzoeken om hun eigen meningen te vormen.

Rudy Wurlitzer (leeftijd 87) en Ridley Scott werden gecontacteerd voor dit artikel, maar weigerden deel te nemen.

Een wilder schaduw van Paul

Het ontwerp van oktober 1980 opent met een levendige droommontage met hete woestijnen en apocalyptische legers, wat het "vreselijke doel" van Paul Atreides aangeeft. De visuele stijl van Ridley Scott, bekend om zijn rijke, dichte beelden, is duidelijk in beschrijvingen zoals "vogels en insecten worden een wervelende hysterie van beweging." Zoals Scott in de totale film zei: "We hebben een zeer goede kijk op *Dune *gedaan, omdat ik vroege dagen heel, heel nauw met de schrijver zou werken. Ik was altijd het uiterlijk van de film aan het glommelen op wat hij of zij aan het schrijven was."

In het script ontwaakt Paul van zijn droom naar het geluid van regen in Castle Caladan. In tegenstelling tot het charismatische Timothée Chalamet in de versie van Villeneuve, is deze Paul een 7-jarige met lang blond haar, geconfronteerd met zijn eerste test met de dominee moeder. Zijn recitatie van de litanie tegen angst is verweven met die van zijn moeder Jessica, met hun psychische band. Het script bevat ook een scène waarin Young Paul de stem gebruikt om een ​​zwaard op te halen en Duncan Idaho bijna in zijn slaap doodt, wat zijn "Savage Innocence" benadrukt.

Stephen Scarlata, producent van de documentaire *Jodorowsky's Dune *, gaf commentaar op Wurlitzer's portret van Paul: "Rudy Wurlitzer's versie van Paul is veel meer assertief. Hij neemt actief de leiding. We zien zelfs een flitser van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei van zijn groei. Er is een extra spanning om te geloven dat Paul Gurney zou kunnen verslaan, alleen om te beseffen dat hij dat niet doet.

Naarmate het verhaal vordert, rijpt Paulus zich in een 21-jarige meester-zwaardvechter, beschreven als 'knap, charismatisch, koninklijk'. Duncan Idaho, nu ouder en breder met wit haar en een baard, deelt een humoristische uitwisseling met Paul, die doet denken aan de weergave van Jason Momoa in de film van Villeneuve.

Lang leef de keizer

Het script introduceert een cruciale scène waarin Jessica een tuinman observeert die witte kiezelstenen haalt, alleen voor de scène om dramatisch te verschuiven wanneer de regen begint te vallen en de tuinman aankondigt: "De keizer is dood." Hedendaagse scenarioschrijver Ian Fried, die werkte aan *Legendary's Spectral *en een niet -geproduceerde moderne aanpassing van *het eiland van Dr. Moreau *, prees dit moment tot IGN: "Ik ben absoluut dol op het moment van Jessica die uitkijkt over het kasteel op de lucht en zegt dat het op de hemel is, de emporters, de emporters, de sparen van de hemel, de siertjes, de emporteerden, de ere, de ere, de duik in de hemel, de emporteerden, de duik in de lucht, de emporteerden, de ere, de ere, de emporters, de emporters, de sparen, de siertjes, de siertjes, de ere, de ere, de emporters in de hemel. is dood. ' Ik krijg koude rillingen alleen maar.

Het verhaal verschuift vervolgens naar het innerlijke koninkrijk van de keizer, omringd door sneeuwtoppen en mystieke kringen, waar de vierentwintig grote huizen samenkomen om te rouwen. De geest van de keizer spreekt door een medium, nalatende Duke Leto Atreides de planeet Arrakis om de dreigende duisternis te bestrijden. Het script introduceert een gespannen ontmoeting tussen Leto en zijn neef, Baron Harkonnen, die aanbiedt om de kruidenproductie te splitsen om conflicten te voorkomen. Leto verwerpt het aanbod, wat leidt tot een gedenkwaardige lijn van de baron: "Hij die de kruiden bestuurt, controleert het universum."

Mark Bennett van Duneinfo merkte op: "Normaal heb ik Lynch gecrediteerd met deze geweldige lijn. Gezien het feit dat dit een de Laurentiis -projectscript was, vraag ik me af of Lynch het heeft gelezen en die lijn leende, of er onafhankelijk van kwam?"

Vlucht van de navigator

Net als bij de versie van Lynch, bevat het script een scène aan boord van een gilde Heighliner waar we een navigator zien, een kruidengemutte wezen dat pas in de boeken wordt onthuld tot *Dune Messiah *. Described as "an elongated FIGURE, vaguely humanoid with finned feet and hugely fanned, membranous hands, floating in a transparent outer container, like a loose, flexible skin; a fish in a strange sea with eyes of Total Blue," the Navigator takes a pill, falls into a coma, and plots the course with musical intonations to "Engineers," echoing Scott's later film *Prometheus*.

Ian Fried uitte zijn enthousiasme voor deze scène: "Ik vond het absoluut geweldig dat ze de navigator konden laten zien. Hoewel ik van de Denis Villeneuve -films houd, ben ik echt teleurgesteld dat we zijn mening niet hebben gezien. Een gemiste kans."

Bij aankomst op Arrakis wordt het Arakeen -fort van de Atreides beschreven met donkere kamers en massieve open haarden, die de esthetiek van Scott's *legende *oproept. De wereld voelt middeleeuws en benadrukt zwaarden, feodale gewoonten en trouw. Het script bevat Bosch-achtige Dew-verzamelaars die Scythes in de Castle Gardens gebruiken, wat de gelijktijdige ontwikkeling van Scott weerspiegelt van een fantastische versie van *Tristan en Isolde *.

Liege Kynes stelt zijn dochter Chani voor aan Duke Leto en Paul bij een weerstation en benadrukt ecologische verwoesting door ontlangen inheemse wezens. Hun ornithoptertrip door de woestijn wordt geplaatst met scènes van smerige stedelijke "getto's" in Arakeen, geïnspireerd door Gillo Pontecorvo's *The Battle of Algiers *. Het script bevat ook een nieuwe actiescène waarin Paul en Duncan een Harkonnen-agent volgen in een handelspost, wat resulteert in een bargevecht uit de jaren 80-stijl. Stephen Scarlata merkte op: "Dat voelt als een bar -vechtpartij die je zou vinden in een Burt Reynolds of Walter Hill Action -film. De vechtscène voelt niet op zijn plaats omdat Paul te snel onoverwinnelijk lijkt te lijken. Zijn reis gaat over groei - leren om te overleven, aan te passen en te leiden. Als hij al moeiteloos kloppende vijanden verliezen, verliest we de tensie/angst voor zijn veiligheidsleutel om zijn transformatie te maken."

In deze vechtpartij ontmoeten ze de stoïcijnse Fremen -leider Stilgar, die later een eenzame Harkonnen -agent onthooft op een smokkelaarsmarkt. Het script bevat ook een scène van Bene Gesserit Jessica Levitating tijdens meditatie, expliciet van plan om een ​​kind met Duke Leto te verwekken.

Baron Wasteland

Dr. Yueh, na een geheime boodschap te hebben ontvangen, deelt een moment van spijt met Paul voordat hij hem naar de stad stuurt. Paul volgt een dakloze jongen in een Fremen Spice Den, inhaleert blauwe kruidendamp en ervaart visioenen van zijn ongeboren zus Alia. Hij ontmoet een vreemde put met een rode bal en een kleine zandworm, die deze hypnotiseert met mudra's.

Na het vergiftigen van Thufir tijdens een schaakspel, deactiveert Yueh het House Shield, waardoor Harkonnen Death Commando's het kasteel kunnen betreden. Paul keert terug van de sloppenwijken om een ​​jagerzoeker te vinden, afgebeeld als "een vleermuisachtig wezen met een cobra's hoofd", hem in zijn verblijf aanvallen. Hij slaagt erin het te onthoofden en toont zijn vaardigheden.

Stephen Scarlata merkte in deze scène op: "De jager-zoekscène is fascinerend voor mij. Een biologische wending introduceren in het gebruikelijke mechanische apparaat spiegelt Alejandro Jodorowsky's niet-gemaakte * Dune * Dune * van een paar jaar eerder, waar de bom van het venster de bom is. met een dierlijke kijk. "

Duke Leto vecht tegen de Death Commando's voordat hij wordt neergeschoten door Yueh. Duncan Idaho arriveert om Leto te redden, maar wordt neergestoken door Yueh, die Duncan vervolgens in tweeën snijdt. Jessica plaatst een gifgascapsule in de monding van de stervende Duke. Duncan spiert Sardaukar af, waardoor Paul en Jessica in een ornithopter kunnen ontsnappen. Het geweld is grafisch en beslist R-rating.

De diepe woestijn controverse

De ontsnapping van Paul en Jessica in de diepe woestijn is intens, waarbij Paul's piloot veroorzaakt en G-Force rimpelingen op hun wangen veroorzaakt. Na het neerstorten, beschermen ze in een stilltent, don stillsuits en reizen de woestijn op zoek naar fremen. Een scène waarin Paul face-to-face staat met een enorme zandworm, verwant aan de film van Villeneuve, is inbegrepen.

Dit ontwerp laat met name de incestueuze subplot weg tussen Paul en Jessica die aanwezig is in eerdere versies, die Frank Herbert en de Laurentiis woedden. Wurlitzer had deze scènes geïntroduceerd en vermeldde in Prevue: "In één concept introduceerde ik enkele erotische scènes tussen Paul en zijn moeder, Jessica. Ik voelde dat er altijd een latente, maar zeer sterke, Oedipal -aantrekkingskracht tussen hen was, en ik ging nog een noot verder. Het ging in het midden van de film, als een hoogste defensie van bepaalde grenzen, het maken van een heldherende code."

In het script glijden Paul en Jessica een zandduin af, verliezen voorraden en verbergen zich in een gigantisch wormkarkas. Fremen onder leiding van Stilgar arriveert en Paul accepteert gretig een Death Duel met Jamis. Jessica, niet Chani, geeft Paul advies en geeft hem het Crysknife en kondigt hem aan als de Lisan Al-Gaib. De strijd is snel en Paul werpt tranen af ​​voor Jamis, een scène vergelijkbaar met de uitgesneden beelden van Lynch.

In een Fremen -kamp krijgt Paul de naam Maud'Dib na deelname aan een kruidenceremonie. Hij leert dat hij Chani's hand in de strijd heeft gewonnen en ze accepteert hem als haar nieuwe partner. Het script bevat een scène die doet denken aan *Waterworld *, met fremen die bezittingen naar een sundancer dragen om de zoutflats over te steken. Kynes moedigt Chani aan om dicht bij Paul te blijven, ondanks haar ambivalentie tegenover Jessica.

De climax heeft een water van de levensceremonie onder leiding van een sjamaan met drie borsten en mannelijke geslachtsdelen, waarbij een erotische dans wordt uitgevoerd terwijl een zandworm ontstaat. Jessica drinkt het water van het leven, overleeft en verkondigt zichzelf de nieuwe dominee moeder. De Fremen accepteren Paul als hun Messias, en het script eindigt met Jessica die een gigantische zandworm noemt en wijst op de komende rit van Paul.

Conclusies

Frank Herbert's * Dune * romans waren bedoeld om de rampzalige impact van charismatische leiders op de mensheid te illustreren, een thema genegeerd door Lynch maar centraal in de aanpassingen van Villeneuve. Het script van Wurlitzer presenteert Paulus meer als een zelfverzekerde jongeman die zijn bestemming accepteert als een universele dictator, een weergave die aansluit bij de waarschuwingen van Herbert over de gevaren van dergelijke figuren.

Terwijl het script aanzienlijk afwijkt van het materiaal van Herbert, werd het gemaakt tijdens het begin van de moderne science fiction cinema, geïnspireerd door *Star Wars *en *Alien *. De volwassen thema's en visuele verhalen probeerden om real-world zorgen aan te pakken zoals ecologische verwoesting en uitbuiting, vergelijkbaar met uitdagingen waarmee Zack Snyder met *Watchmen *wordt geconfronteerd.

Ridley Scott's aanvankelijke visie voor * Dune * omvatte belangrijke visuele relaties en een andere verhalende katalysator, met de dood van de keizer die chaos veroorzaakte in plaats van een ingewikkeld plan. De afwezigheid van het script van personages zoals Gurney en Rabban, maar toch toegenomen focus op Kynes, biedt een nieuw perspectief.

De erfenis van Wurlitzer en Scott's * Dune * omvat het fallische zandwormontwerp van HR Giger en Harkonnen -meubels gemaakt van skeletten, nu gehuisvest in het Giger Museum in Gruyères, Zwitserland. Vittorio Storaro, aanvankelijk ingesteld op lens deze versie, werkte later aan de 2000 Sci-Fi Channel Miniseries *Frank Herbert's Dune *. Scott en de Laurentiis werkten uiteindelijk samen aan * Hannibal * in 2001, die wereldwijd $ 350 miljoen ophaalde.

Het script van Wurlitzer, geprezen door Scott als 'een fatsoenlijke destillatie van Frank Herbert', evenwichtig de ecologische, politieke en spirituele thema's van de roman op unieke wijze. Ian Fried benadrukte zijn kracht: "Het ecologische aspect van * Dune * wordt in dit script behandeld op een manier die nooit is behandeld in enig ander stuk materiaal. Dat is een van de sterke punten van deze aanpassing: het voelt alsof het belangrijk is voor het verhaal dat er niet meer wordt geteld. Scott * Dune * Script voor een grotere verscheidenheid aan tekens. "

Aangezien * duin * zijn 60e verjaardag nadert, blijven de thema's van milieubederf, de gevaren van het fascisme en de behoefte aan maatschappelijk ontwaken diep relevant. Misschien zal een toekomstige filmmaker een nieuwe aanpassing brengen die deze ecologische onderbouwing eert, waardoor Herbert's visie nog levend blijft.